دانلود تحقیق درمورد سقوط سامانيان

با دانلود تحقیق در مورد سقوط سامانيان در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق سقوط سامانيان را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق سقوط سامانيان ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد سقوط سامانيان

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:16 صفحه

قسمتی از فایل:

سامانيان منسوبند به سامان كه نام قريه اي بوده است از آباديهاي نزديك سمرقند و ايشان كه در اصل زرتشتي و از امراي محلي ايراني بوده اند در اين قريه به ارث امارت مي كرده اند و به همين جهت هر يك از ايشان را سامان خداه يعني بزرگ وصاحب قريه سامان مي خواندند .

به گفته اكثر مورخين ، سامانيان از فرزندان بهرام چوبينه سردار معروف هرمز چهارم وخسرو پرويزند ليكن اين انتساب هم مانند ساير نسبتهايي كه در قرون سوم و چهارم هجري براي امراي ايران نقل مي كرده اند محل تامل است به قول مشهور كه به افسانه بيشتر نزديك است تا به حقيقت ، سامان خداه جد امراي ساماني ابتدا به شغل سارباني سر مي كرده وپس از مدتي بر اثر همت بلند وبالا طلبي به اين شغل سر فرود نياورده ومانند يعقوب ليث به عياري وراهزني افتاده وپس از جمع ياراني چند بر شهر قديم چاچ (شاش) در محل تاشكند حاليه مستولي شده و به امارت آنجا رسيده است . امر مسلم اينكه يكي از اين سامان خدايان در ايام حكومت اسدبن عبدالله قشري بر خراسان قبول اسلام كرد و پسر خود را به نام حكمران خراسان اسد ناميد .

از زندگاني اسد اطلاع مبسوطي دردست نيست . او در ايامي كه مامون در مرو اقامت داشت با چهار پسر خود نوح واحمد والياس ويحيي به خدمت او آمد ومامون او و پسرانش را به خدمت خود گرفت . پس از وصول مامون به خلافت به امر اين خليفه غسان عباد پسر عم فضل و والي خراسان هريك از پسران اسد را به شغلي گماشت يعني سمرقند را به نوح سپرد وفرغانه را به احمد وچاچ را به يحيي وهرات را به الياس .

پس از مرگ الياس در 242 پسرش ابراهيم به سپاه سالاري اردوي طاهريان در خراسان رسيد واو چنانكه پس از مرگ الياس در 242 ابراهيم به سپاه سالاري اردوي طاهريان در خراسان رسيد و او چنانكه در تاريخ يعقوب ليث صفاري ديديم در 253 در پوشنگ هرات از امير صفاري شكست خورد و به نيشابور گريخت از فرزندان اسدبن سامان خداه احمد هفت پسر داشت : نصر و يحيي و يعقوب و اسماعيل و اسحاق و اسد و حميد.

احمد در ايام پيري امارت فرغانه و سمرقند را به پسر مهتر خود نصر واگذاشت وخود در سال 250 راه سراي ديگر گرفت نصر بر شش برادر رياست يافت وايشان همه امر برادر بزرگتر را مطيع وفرمانبردار گرديدند.

در سال 261 معتمد خليفه رسما منشور امارت جميع بلاد ماوراء النهر رابه نام نصربن احمد فرستاد ونصر در سمرقند اقامت اختيار نمود واز برادران اسماعيل را به نيابت خويش به بخارا فرستاد و برادران ديگر را هم هر كدام به شهري به ماموريت روانه نمود.

نزاع نصر واسماعيل با يكديگر در 275

اسماعيل مدتها از جانب برادر بزرگتر به عدل در بخارا حكومت مي كرد و پيوسته در رعايت احترام نصر جاهد بود و تا آنكه رافع بن هرئمه چنانكه در تاريخ صفاريان گذشت در خراسان خروج نمود و در ايامي كه بر نيشابور وخراسان شمالي مسلط بود به حكم مجاورت با اسماعيل طرح دوستي انداخت و صفاي بين اثنين تا آنجا قوي شد كه دوستي به اتحاد مبدل گرديد و پيوسته ما بين دو جانب مراسلاتي رد و بدل مي شد.